Zaterdag 3 juni jl. moest ZVC een “wereldreis” afleggen voor de halve finale. Met busje en boot ging de reis naar Den Burg op Texel. Om 11.00 uur was het verzamelen in Sporthal West voor de wedstrijdbespreking en lunch. Daarna begon het dagje uit. Voor de spelers en vele andere Veenendalers die inmiddels besmet zijn met het ZVC-virus.
Bron: Z.V.C. Veenendaal (Foto’s: Teus Nieboer)
De tegenstander was niet zomaar een ploegje. Texel’94 was zesde geworden in de Eredivisie (Fase 2), had in de vorige ronde ZVG/Cagemax verslagen en had het thuisvoordeel. Al was van het laatste niet veel te merken.
Na eerst wat sightseeing in Den Burg gedaan te hebben, ging de reis rond 16.00 uur naar de TXLsporthal. Om in die sporthal toch de thuissfeer te creëren werd de kleedkamer volgehangen met sfeerfoto’s van de afgelopen wedstrijden in Sporthal West. In die tijd werd ook duidelijk dat behalve de vier Inqarbusjes, ook nog veel supporters op eigen gelegenheid naar Texel gekomen waren. Zo werd de sfeer Texellicious.
Toch was het begin voor de gastheren. Al heel snel in de eerste en vijfde minuut namen zij door twee standaardsituaties de voorsprong en stond het in een mum van tijd 2-0. Toch werd de sfeer er niet minder om en het publiek zweepte ZVC op.
“Wat doen die jongens allemaal op Texel?” lacht Hicham Saidi,”ze hebben ons over het dode punt heen geholpen. Als zelfs het publiek je op Texel aan komt moedigen, Dat is toch ongekend? Het waren twee prachtige goals en dat is ook hun kracht, Standaardsituaties hebben zij goed ingestudeerd en dan komen zij verdiend op 2-0. De eerste fase was een beetje aftasten. Ik weet niet of dat met de lange reis te maken had. Daarna maak je door Anouar de aansluitingstreffer en maak je voor de rust, weer door Anouar de 2-2 en dan ga je erin geloven.”
In de zesde minuut liet Anouar Tmim met een schitterende bal in de kruising Nederlands elftal keeper Alexander Smit kansloos. Toen in de zestiende minuut, laten we het er maar op houden dat het ingestudeerd was, Joost van Dam met een vrije trap Anouar Tmim wist te bereiken en die de bal met de hak in de goal wist te leggen, was de mindere start weer helemaal weggepoetst. Niet voor het eerst dit seizoen liet ZVC zien over een enorme veerkracht te beschikken. Ook tegen een fysiek sterke tegenstander als Texel.
“We hebben het steeds vaker over zulke ballen, zoals de tweede goal. Geluk moet je ook opzoeken en dan is het geen geluk meer. Anouar staat daar natuurlijk niet voor niets. Hij staat daar bewust en dat hij er dan zo invalt. Ja dat is natuurlijk mooi,” vervolgt Hicham.
“Dit is toch prachtig ,”valt Anass Lahnine in,” we denderen gewoon door. We komen 2-0 achter, maar gaan gewoon door, je hoort ook geen onvertogen woord tegen elkaar en stoppen er wat extra arbeid in en dan zie je dat je aan het langste eind trekt tegen een sterke ploeg. Wie heeft hier nu rekening mee gehouden? We zijn gewoon een vriendenteam wat iets uit de hand is gelopen,”
Na de rust was het een gelijkopgaande wedstrijd met kansen over en weer, maar de doelmannen stonden hun mannetje. Tot de twaalfde minuut in de tweede helft.
“Dat was mooi. Mourad stoomde op door het midden van het veld. Hij gaf die bal en ik draaide eerst nog een beetje om en kreeg hem in de loop mee. De enige optie was nog punteren en hij valt lekker in de hoek. Een belangrijk doelpunt, vanaf dat moment konden we leunen en op de uitval wachten,” aldus Joost van Dam die hierna toegezongen werd door het publiek met ‘Wij zijn niet bang want Joost die is erbij.’
Hierna volgde het moment in de zevenendertigste minuut , wat Anass winnaar maakte van een echt Texels miniatuurschaap als herinnering. Anass Lahnine: “ Het was een lekkere goal. Lekker doorgezet. Ik kon niet anders dan die bal poeieren op de goal en als hij er dan ingaat, is dat prachtig en dan ga je dat samen met het publiek vieren. Zoiets is het mooiste van de avond.”
“Ik denk dat we vandaag misschien wel de mooiste doelpunten van het seizoen hebben gemaakt.” aldus Saidi, ”Ook die 2-5 van Hazzat met zijn mindere linker. Ik ben vooral trots op die jongens. Ze blijven gaan, geven niet op. Ik blijf het weer zeggen: het seizoen is al geslaagd en we gaan volgende week alles geven. We hebben mooie wedstrijden neergezet, maar we hebben nog niets. We hebben nog geen tastbare prijs. Wel een grote winst en dat is ons publiek dat we voor ons gewonnen hebben. Maar als sporter wil je winnen en dat gaan we volgend week proberen te doen. Ook in Eindhoven.”
Bestuurslid Mohammed Madien: ” We schrijven hier geschiedenis en de inkt is nog niet op. Het is ongekend. Volgende week willen we een uitroepteken zetten. Dit vergeet je nooit meer. Kom massaal volgende week naar Eindhoven en wees getuige van die geschiedenis die we gaan schrijven. Ik sta hier ook als supporter, dat kun je aan mijn stem wel horen, maar ik wil alle andere supporters echt zo hartelijk bedanken. Jullie maken ZVC. Wat een sfeer, ook op de tribune, zo ver weg. Grote klasse.”
En ook op Texel brak het feest los na het laatste fluitsignaal in een sportieve wedstrijd die goed geleid werd door het arbitraire kwartet. We kunnen dus eindigen met een cliffhanger: ”Gaat Veenendaal een Eredivisieploeg krijgen?”
Volgende week vrijdag (9 juni a.s.) weten we meer. Dan zal in Eindhoven tegen de nummer vijf van de Eredivisie –ZVV Eindhoven– de finale gespeeld worden. De laatste halte in een nu al onvergetelijke reis.