0
0
In het begin was het voor beide teams even aftasten, maar al snel was het duidelijk dat Turkije de wedstrijd wilde controleren. Door hoog druk te zetten op de helft van Nederland werd dit duidelijk weergegeven (Nederland zette druk vanaf de middenlijn). Tevens gingen de aanvallen van Nederland vrijwel altijd via de rechterzijkant, terwijl Turkije dit vaker varieerde, waardoor dit voor de tegenstander moeilijker te verdedigen is.
Na een tijdje spelen wordt een speler van Turkije “gehaakt” in het stafschopgebied van Nederland, waardoor een stafschop volgt: 0-1. Vrij snel hierna scoort Turkije zelfs de 0-2; vanuit een corner en een individuele actie schiet de aanvaller de bal hoog in het dak van het doel. Ondanks dat het vertrouwen bij de spelers van Nederland waarschijnlijk een knauw hebben gekregen, herstelt Nederland zich toch enigszins. Ze zetten eerder druk en geven minder ruimte weg, maar toch weet Turkije kansen te creëren middels snelle counters. Een van deze counters –via de flanken– wordt voortgezet middels een hoge voorzet, de aanvaller van Turkije participeert hier goed op en passeert de doelman middels een goed geplaatste kopbal: 0-3. Vrij snel hierna wederom een aanval via de flanken, gevolgd via een individuele actie en een voorzet die via de doelman/verdediger in doel wordt verwerkt: 0-4. Hierna krijgt Nederland nog wel een kans om wat terug te doen, maar bij de 2e paal glijdt de bal helaas naast het doel over de achterlijn. Net voor rust scoort Turkije zelfs nog de 0-5; vanuit een corner wordt een schot door de doelman gekeerd, maar in de rebound neemt de speler (zij het ietwat gelukkig) de bal mee en scoort middels een simpele intikker de 0-5.
In de 2e helft feitelijk hetzelfde beeld, een niet overtuigend en dus slordig Nederland tegen een vol zelfvertrouwen Turkije, waardoor zij elkaar wat makkelijker vinden en de aanvallen wat voeiender verlopen en voor meer gevaar zorgen. Maar ook Turkije kende –door de stand– uiteraard slordigheden, waardoor aan hun kant ook het een en ander mis ging. Een op dat moment goed spelend Nederland had hier van kunnen en moeten profiteren, maar zoals ik al eerde noemde: het zjn dit jaar niet de Spelen van Nederland waar zij zo op hoopten. Uitworpen van de keeper kwamen niet meer aan en een aanval middels een fatsoenlijke opbouw zat er ook niet meer in, en dan is het echt “knokken”. Het is/was dan ook maar goed dat de doelman zijn reddingen deed, anders was de uitslag veel hoger uitgevallen.
Even later betekende een ongelukkige handsbal aan Nederlandse zijde een penalty: de doelman stopt deze spectaculair en dat gaf al aan dat hij goed in de wedstrijd zat. Echter, snel hierna –bij de man-meer-situatie– scoorde Turkije alsnog: vanuit een corner werd de 0-6 genoteerd. Vlot hierna scoorde Nederland hun eerste doelpunt van het toernooi (1-6); middels een beheerst schot werd de doelman van Turkije in de lange hoek gepasseerd. Nederland veerde daarna op, scoorde vrij snel de 2-6 middels een goede aanval en een vrije trap leverde zelfs de 3-6 op. Plotseling begint Nederland dan ook te voetballen en werpt alle schroom van zich af. Maar helaas is er dan nog te weinig tijd om de achterstand goed te maken. Uiteindelijk werd het nog wel 3-7, middels een 10-meter trap. Al werd deze –na veel discussie en een gele kaart voor een speler van Turkije– genomen vanaf 7 meter (heel vreemd dat de desbetreffende arbiters niet eens weten waar de 10-meter lijn ligt).
Voor Nederland rest nu slechts nog de wedstrijd tegen Italië, dat op hun beurt bij winst doorgaat naar de 1/2 finales.
Winter Deaflympics 2024
