0
0
Oranje Futsal heeft zondagavond pure reclame voor zichzelf gemaakt. Tegen wereldkampioen Argentinië werd in het Topsportcentrum weliswaar een oefenduel met 1-3 verloren, maar Nederland mag trots zijn op de manier waarop het zich presenteerde, zo’n vijf maanden voor het EK in eigen land.
Bron: OnsOranje
Over zes dagen start Argentinië aan de missie om de in 2016 verworven wereldtitel met succes te verdedigen. In Litouwen nemen de Zuid-Amerikanen het in de poulefase op tegen Amerika, Iran en Servië. Voor Oranje Futsal staat er een andere datum in de agenda rood omcirkeld, namelijk die van 19 januari. Dan start in eigen land het Europees kampioenschap, dat in Amsterdam en Groningen wordt gehouden.
Jubilaris
Spelen tegen de wereldkampioen spreekt natuurlijk tot de verbeelding, maar dit was zeker voor Mo Attaibi het geval. De ervaren nummer 10 van Nederland speelde tegen Argentinië zijn 100e interland. In oktober 2008 maakte de creatieveling zijn debuut voor Oranje Futsal.
Een jubileumduel tegen Argentinië, je kunt het slechter treffen. Een wedstrijd bovendien waarin Oranje Futsal aantoonde prima mee te kunnen met de wereldmacht. Niet voor niets verliet het Nederlands team 20 minuten na topfutsal met applaus het veld. En terecht, ondanks de 0-1 achterstand.
De ploeg van bondscoach Max Tjaden ging na een moeilijke start en een eigen doelpunt de strijd aan met Argentinië en deed daar echt niet voor onder. Nederland creëerde niet minder dan 7 kansen, maar – belangrijk detail – scoorde hierin niet.
Een één-op-één situatie met Iliass Bouzit, schoten op de paal van Soufian Charraoui en Jordany Martinus: Oranje Futsal kwam voor rust maar niet op het scorebord. Dat het ook vanuit Argentijns perspectief niet zomaar een oefenpotje was, bleek wel uit het aantal gele kaarten en het opstootje, vlak voor rust.
Klapstuk
De ploeg van Max Tjaden opende ook na rust bijzonder sterk. Met alleen al in de eerste twee minuten verschillende kansen, met als klapstuk de inzet van Tevfik Ceyar. En toen, in de vierde minuut na rust, was het eindelijk wél raak. Dat het uiteindelijk Soufian Charraoui was die scoorde, was geen toeval. En juist op het moment dat de ploeg – en ook het publiek – meer wilde, speelde Argentinië een aanval schitterend uit: 1-2.
Op adem komen zat er zondagavond niet bij. In sneltreinvaart volgden de hoogtepunten zich op. Een granaat van de voet van Jordany Martinus raakte paal en lat. Even later raakte ook Charraoui het houtwerk. In de slotfase ebte de kracht weg en controleerde Argentinië dan toch het duel. Na de 1-3 was Nederland niet meer bij machte om nog te scoren en kreeg het een duidelijk lesje in effectititeit.
Na het welverdiende applaus van het publiek werd Attaibi gehuldigd voor zijn 100e interland.
Average Rating